Jak więc wychować optymistę?

Domowe wychowanie optymisty trzeba zacząć od siebie. Optymistyczni rodzice wychowują zaradne, ufne i pewne siebie dzieci.

Oto cztery podstawowe rady, w jaki sposób w rodzinie wychowywać optymistów::

Rada 1. Zwracajcie uwagę na sposób chwalenia i krytykowania dzieci.

Rada 2. Starajcie się rozpoczynać każdy dzień w spokojnej, optymistycznej atmosferze.

Rada 3. Opowiadajcie swojemu dziecku wiele bajek i historii z optymistycznym zakończeniem.

Rada 4. Bawcie się ze swoim dzieckiem tak często, jak tylko możecie!
Na początek drogi rodzicu sprawdź czy jesteś optymistą.
Rozwiąż test:

(Oceń w skali 1 – 4 poniższe stwierdzenia

1 – zdecydowanie nie; 2 – raczej nie; 3 – raczej tak; 4 – zdecydowanie tak)

1. Rano budzę się zwykle w dobrym nastroju
2. Potrafię kierować swoim życiem
3. Przeszkody motywują mnie do ich pokonania
4. Uważam, że większość ludzi mnie lubi
5. Mam dobre pomysły
6. Panuję nad swoimi emocjami
7. Mam sporo energii i zapału
8. Lubię swoją pracę
9. Chętnie podejmuję nowe wyzwania
10. Nigdy się nie nudzę!

Wyniki:

10 – 25 punktów – nie jest dobrze. Trzeba koniecznie poprawić twój poziom optymizmu.
26 – 34 punkty – nie najgorzej, ale warto poprawić swój wynik.
35 – 40 punktów – świetnie. Prawdziwy optymista z Ciebie.

Jacy powinni być rodzice?

Jak należy traktować dzieci? Czy rodzice powinni postępować surowo czy łagodnie, rygorystycznie czy wyrozumiale? Psycholog Diana Baumrind – skategoryzowała trzy podstawowe style postępowania dorosłych i skutki, jakie one niosą.

Rodzice autorytarni – są surowi, władczy i mało czuli. Wydają rozkazy ,,nie rusz”, ,,zostaw to”, itp. Ich dzieci mają zwykle spore kłopoty w kontaktach z innymi, często niskie poczucie własnej wartości i gorsze oceny w szkole. Bywają zestresowane, niektóre są nadmiernie nieśmiałe, inne agresywne.
Rodzice liberalni – są troskliwi, lecz sprawują bardzo niewielką kontrolę nad dziećmi pozwalając im na wszystko. Nie stawiają dzieciom wymagań, nie ustalają reguł i nie są konsekwentni w stosowaniu nagród i kar. Dzieci tak wychowane bywają impulsywne, niedojrzałe i nieodpowiedzialne.
Rodzice demokratyczni – poruszają się środkiem drogi. Wiedzą jak utrzymać odpowiedni poziom karności i nie pozwalają dzieciom kierować sobą. Mają wysokie, lecz realne oczekiwania i uczą dzieci, jak im sprostać. Zapewniają im emocjonalne wsparcie i zrozumienie. Dzięki takiemu postępowaniu dzieci wykazują wysoki poziom samokontroli, są niezależne, potrafią współpracować, są serdeczne i ufne. Osiągają bardzo dobre wyniki w szkole.